- با فراهم کردن مکان مناسب در مدارس و دانشگاه‌ها برای امر نماز از انفرادی نماز خواندن آنان جلوگیری شود.
- با قدرت جاذبه زیاد در امر نماز با جوانان و نواجوانان برخورد شود، در برخورد با جوان نباید سخت‌گیری کرد بلکه باید به آنان فرصت داد تا به مرور زمان بهتر شوند.
- به ترویج فرهنگ نماز در محوطه‌های عمومی مثلاً در خیابان‌ها، بوستان‌ها و ... اقدام کرد.
- در امر نماز جوانان و نوجوانان نباید به‌صورت اجبار عمل نکرد بلکه باید از برنامه‌های تشویقی استفاده کرد.
- فرهنگ نماز خواندن باید از همان زمان کودکی شروع شود تا در نوجوانی و جوانی نماز جزو وجود فرد شود.
- برای ترویج نماز در میان آنان از جاذبه‌های دنیوی هم استفاده کنیم.
- صدا و سیما و دیگر مراکز فرهنگی در این زمینه خیلی می‌توانند مؤثر باشند و فرهنگ‌سازی نماز از این طریق باید صورت پذیرد.
- باید اول خودمان به نماز اهمیت دهیم و نیروهای مبلغ نماز را خوب تربیت کنیم تا آنان نیز بتوانند دیگران را خوب تربیت کنند.
- بعضی ستادهای اقامه نماز فعال نیستند و باید دلایل آن را مشخص و در راستای فعال کردن آنها اقدام کرد.
- توسعه فرهنگ نماز باید از مهدکودک و مدارس ابتدایی شروع شود و در این راه هزینه کرد، این هزینه در سال‌های بعد جواب خواهد داد.
- خانه، مدرسه و دانشگاه که باید در امر نماز برای جوانان و نوجوانان جدی عمل کنند، در آموزش و پرورش امر نماز جدی گرفته نمی‌شود.
- تشویق فعالان نماز، مربیان و مجریان آن، تشکیل اردوهای فرهنگی معنوی، سفر به مراکز زیارتی و سیاحتی، پر کردن مناسب اوقات فراغت جوانان و نوجوانان.
- با جوانان و نوجوانان باید ارتباط مستمر داشت و برای نماز آنان برنامه دقیق و مدون داشت.
- باید هدف از اقامه نماز را برای جوانان و نوجوانان روشن کرد و به تشریح آثار مثبت آن در زندگی فردی و اجتماعی افراد پرداخت.
- نماز را به آسانی و با حلاوت و شیرینی در بین جوانان ترویج کرد و از شدت عمل و سخت‌گیری در این زمینه پرهیز شود، زیرا کارآیی ندارد.
- برای امر تشویق آنان در امر نماز اساساً بودجه خاصی در نظر گرفته شود.
